سردیس فردوسی

ایده آفرینش سردیس فردوسی در میدان اصلی پردیس دانشگاه فردوسی مشهد با تأکید بر هویت ملی و فرهنگی این دانشگاه دیرینه سال در زمستان ۱۳۹۹ خورشیدی با پیرایش چهره ای جدید از میدان شکل گرفت. این آرایش نو، بازتاب کوشش و هم اندیشی هنرمندان، خردمندان و معماران بسیاری بوده است که در پنج گفتمان اصلی شامل:

بازتاب اندیشه فردوسی بزرگ در زمینه و زمانه اثر.
تکرار اشکال هندسی به منظور نقش بستن هنر سرایش شاهنامه در ذهن بیننده .
اندیشه به کارگیری پایدارترین شکل هندسی، مثلث به منظور پیوندهای پررنگ تر و ماندگارتر با نگاه حماسی خالق شاهنامه.
تأکید بر مصرع «بسی رنج بردم در این سال سی » با بکارگیری قطعات بر پایه مضربی از عدد سی.
آفرینش اثر به گونه ای انتزاعی جهت پویایی ذهن و گوناگونی بیشتر از دریچه نگاه تماشاگر اثر در طول زمان.
.
نتیجه گفتمان های علمی گوناگون و پیوندهای اندیشه نخبگان و هنرمندان موجب خلق اثر پیش رو با ارتفاع هشت متر و بکارگیری فایبرگلاس به عنوان عنصر اصلی در ساخت سردیس فردوسی شد. هم‌چنین قرارگیری دو حجم هندسی با آرایشی هماهنگ در اطراف سردیس بر شناسه