این اثر حجمی که با الهام از آثار هندسی پیت موندریان طراحی شده است، تلفیقی بدیع از هنر انتزاعی و مفاهیم عمیق انسانی را به نمایش میگذارد. علاوه بر جنبه هنری برجستهای که دارد، این اثر نمادی چندلایه از تجربه انسانی است.
شکل کلی اثر، ارجاعی به چمدانها و باکسهایی دارد که انسانها در طول این سفر بی بازگشت با خود حمل میکنند. چمدانها نماد خاطرات، تجربیات، داشتهها و امیدهای ما هستند که در آنها جمعآوری شدهاند و همراه ما به ستاره دیگر میآیند. این اثر، با طرح این پرسش که انسان چه چیزهایی را از زندگی خود با خود میبرد، ما را به تفکر درباره ارزشها و اولویتهایمان وامیدارد.
فرم حلزونی این اثر، علاوه بر زیبایی بصری، اشاره مستقیمی به بخش هیپوکامپ مغز انسان دارد. هیپوکامپ ناحیهای از مغز است که نقش بسیار مهمی در حافظه و یادگیری ایفا میکند. خاطرات ما در این ناحیه ذخیره میشوند و به مرور زمان شکل میگیرند. بنابراین، این اثر هنری، به عنوان نمادی از حافظه و خاطرات جمعی انسانها عمل میکند.
طراحی این اثر هنری توسط مرکز آفرینش و توسعه فضاهای هنری سراج انجام گرفته و اجرای آن را هنرمند گرامی هاشم شهریاری مقدم بر عهده داشته اند.