محسن سراجی / مدیر خلاقیت و آینده پژوه
هنر تعاملی بهعنوان یکی از اشکال نوین هنر معاصر، به مخاطب این فرصت را میدهد تا بهطور مستقیم در خلق و تجربه اثر هنری مشارکت کند. با استفاده از فناوریهای نوین، فضاهای دیجیتال و ابزارهای تعاملی، این هنر تجربهای غنی، احساسی و فکری برای مخاطب فراهم میآورد. این نوع هنر نهتنها در نمایشگاههای دیجیتال بلکه در فضاهای عمومی شهری نیز به ابزاری مهم برای ارتباط هنر و جامعه تبدیل شده است.
یکی از ویژگیهای برجسته این هنر، انتقال از تجربه مصرفی به تجربه تولیدی است. در این نوع هنر، مخاطب به بخشی از اثر هنری تبدیل میشود و با تعامل با عناصر دیجیتال یا فیزیکی، به شکلدهی اثر کمک میکند. این فرآیند منجر به ایجاد تجربهای شخصی و منحصر به فرد برای هر بازدیدکننده میشود. آثار هنری تعاملی میتوانند بهصورت نمایشگاههای دیجیتال، نصبهای هنری در فضاهای شهری یا برنامههای مبتنی بر تکنولوژیهای واقعیت افزوده و واقعیت مجازی نمایش داده شوند. برای مثال، هنرمندان از صفحهنمایشهای لمسی، سنسورها یا حتی دوربینهای حرکتی برای دریافت ورودیهای مخاطب و تغییر اثر هنری استفاده میکنند.
در نمایشگاههای دیجیتال، این هنر بهویژه با استفاده از فناوریهایی مانند واقعیت مجازی، واقعیت افزوده و هوش مصنوعی، به مخاطب این امکان را میدهد که در محیطهای مجازی یا فیزیکی وارد شده و تجربهای فعال و مشارکتی از اثر هنری داشته باشد. این تجربه نهتنها بهواسطه فناوریهای پیشرفته، بلکه از طریق ایجاد فرصتهای کشف، بازی و تعامل با هنر، مرزهای سنتی هنر را در هم میشکند و بهطور مستقیم بر درک مخاطب از اثر هنری تاثیر میگذارد.
از سوی دیگر، این هنر در فضاهای عمومی نیز رشد کرده است. هنرمندان معاصر با نصب آثار تعاملی در خیابانها، پارکها و میدانهای عمومی، فرصتهایی برای ارتباط مستقیم مردم با هنر فراهم میکنند. این آثار میتوانند از طریق فناوریهای مختلف مانند صفحهنمایشهای لمسی، صدا، نور و حسگرها، تعاملات جدیدی با مخاطب ایجاد کنند. این رویکرد، بهویژه در فضاهای شهری، باعث میشود مردم نهتنها هنر را تماشا کنند، بلکه بخشی از فرآیند خلق آن نیز باشند و از این طریق رابطهای پویا و زنده با محیط شهری خود برقرار کنند.
در نهایت، هنر تعاملی بهعنوان یک ابزار نوین و خلاق در دنیای امروز، مسیر جدیدی در تجربه هنری گشوده است. این نوع هنر نهتنها در نمایشگاههای دیجیتال بلکه در فضاهای عمومی شهری نیز بهعنوان ابزاری برای ارتباط، کشف و مشارکت در خلق معنا عمل میکند. هنر تعاملی نهتنها مخاطب را به بخشی فعال از فرآیند هنری تبدیل میکند، بلکه برای ایجاد تجربههای اجتماعی و فرهنگی متنوع و پیچیده نیز بهکار میرود.