چالشهای گفتمان نسل Z با حکمرانی شهری

محسن سراجی | مدیرخلاقیت و آینده پژوه

نسل Z، به عنوان نسلی که با فناوری‌های دیجیتال و اینترنت رشد کرده است، نیازهای اجتماعی متفاوتی نسبت به نسل‌های قبل دارد. در ایران، این نسل با چالش‌ها و فرصت‌های منحصربه‌فردی روبرو است که نیازمند توجه ویژه از سوی سیاست‌گذاران و مدیران فرهنگی است. برای ایجاد گفتمانی مؤثر با نسل Z، لازم است که نظام تصمیم‌سازی کشور بر اساس فرهنگ و نیازهای این نسل بازتعریف شود.

یکی از اساسی‌ترین نیازهای نسل Z، دسترسی به اطلاعات و مشارکت فعال در فرآیندهای اجتماعی و سیاسی است. این نسل به واسطه ارتباطات دیجیتال و دسترسی سریع به اطلاعات، به آگاهی و درک عمیقی از مسائل جهانی دست یافته است و تمایل دارد در گفتگوهای جهانی حضور فعالی داشته باشد. برای پاسخگویی به این نیاز، آینده‌پژوهی و ایجاد گفتگوهای بین‌المللی با تمرکز بر مسائل مرتبط با نسل Z، ضروری است.

پایش و بازنگری نگاه‌های سنتی به زیست‌بوم نوجوانان یکی از دیگر از اولویت‌های حکمرانی در مواجهه با نسل Z است. دیدگاه‌های قدیمی و سنتی ممکن است نتوانند پاسخگوی نیازهای جدید و متغیر این نسل باشند. ایجاد یک گفتمان واقعی که بازتاب‌دهنده تجربیات و انتظارات واقعی نسل Z باشد، می‌تواند به شکل‌گیری سیاست‌های اثربخش‌تر کمک کند.

صنایع خلاق، به ویژه در زمینه‌های دیجیتال و رسانه‌های اجتماعی، می‌توانند نقش کلیدی در ایجاد این گفتمان ایفا کنند. این صنایع، با بهره‌گیری از نوآوری و خلاقیت، قادرند تا محتوایی تولید کنند که هم جذابیت لازم برای نسل Z را داشته باشد و هم ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی مورد نظر را منتقل کند. این محتوا می‌تواند شامل محصولات فرهنگی مانند فیلم، موسیقی، بازی‌های ویدئویی و محتوای دیجیتال باشد که همه به نحوی می‌توانند با نسل Z ارتباط برقرار کنند.

در نهایت، جایگاه صنایع خلاق در گفتمان مؤثر با نسل Z باید به عنوان یک ابزار کلیدی در نظر گرفته شود که قادر است پل ارتباطی بین نسل‌های مختلف و نهادهای حکومتی برقرار کند. با استفاده از ظرفیت‌های این صنایع، می‌توان به نیازهای نسل Z پاسخ داد و در عین حال ارزش‌ها و هویت فرهنگی جامعه را حفظ و تقویت کرد. این رویکرد می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی نسل Z و تقویت ارتباط آنها با ساختارهای حکومتی و اجتماعی کمک کند، و در نتیجه به ایجاد جامعه‌ای پویا و مبتنی بر مشارکت و همکاری منجر شود.